کد مطلب:23740 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

خداوند دوست دارد بندگانش به درگاه او تضرّع و ناله كنند. آيا اين رفتار مانند شيوه ستمگران نيست كه دوست دارند مردم مظلوم به آنها التماس كنند و آنها لذّت ببرند؟

خضوع در برابر خدا نشانگر كمال وجودي انسان است. خداوند دوست دارد انسان ها به درگاهش تضرّع كنند; چون دعا و تضرّع، عبادت و موجب كمال است. اين انسان است كه از عبادت سود مي برد و خداوند بي نياز از عبادت بشر است. خداوند همچنين از انحراف انسان و قدم نهادن در طريق گمراهي به خشم مي آيد و اگر بنده توبه كند شاد مي شود. البتّه شادي و خشم خداوند به گونه انسان ها نيست. در حديثي آمده كه: «ناله گناهكار در نزد خدا از تسبيح تسبيح گران محبوب تر است». خداوند انسان ها را دوست دارد و بر همين اساس آنان را آفريده است. هيچ كس در دوستي به پايه خداوند نمي رسد; اوست كه نعمت دوست داشتن را به موجودات عطا كرده است.
بنابراين لذّت خداوند از تضرع بندگان به اين دليل است كه بنده به كمال توجّه كرده است، نه به اين دليل كه(نعوذبالله) خداوند ظالم باشد و از ناله مظلوم و درد او لذّت ببرد.
در هر حال در مباحث كلام و خداشناسي شادي و خشم خداوند، به معناي انساني آن كه دگرگوني هست، نمي باشد. بلكه شادي او مساوي با ثواب و پاداش او و خشم او مساوي با عقاب و جزاء مي باشد.

( بخش پاسخ به سؤالات )


ـ2281ـ